Gdy chcemy zmienić wystrój naszego wnętrza, nie zawsze możemy pozwolić sobie na wymianę wszystkich mebli na nowe, idealne wyroby wprost z salonu. Powody mogą być umotywowane małym nakładem finansowym jaki zamierzamy włożyć w remont. Gdy chcemy odnowić drewniane meble możemy posłużyć się przyrządami takimi jak farby lub lakierobejce. Natomiast co możemy zrobić gdy meble są laminowane, gdzie nie zamieramy ich malować? Wtedy dobrą koncepcją może być zastosowanie okleiny meblowej. Jednakże co to jest ta okleina?
Okleina jest cienkim arkuszem forniru, zazwyczaj pochodzącym ze stycznego przekroju drewna, przeznaczony do oklejania wyrobów stolarskich, a szczególnie mebli. Okleina była już znana ludzkości w czasach Starożytnego Egiptu, natomiast w średniowieczu występowała w postaci certosiny oraz intarsji. Dopiero w XVII wieku była już stosowana na szeroką skalę, a używano ją jako motyw dekoracyjny. Służyła także do pokrywania mebli wykonanych z tańszych gatunków drewna, gatunkami droższymi i wyższej jakości. W XVIII wieku okleina stała się wyrobem na skalę ekonomiczną, ponieważ możliwości techniczne pozwalały na otrzymywanie większych arkuszy drewna.Wzmianki o okleinie w Polsce występują w piśmiennictwie XVI wieku. Jeszcze do drugiej połowy XIX wieku okleiny w Polsce otrzymywano za pomocą cięć płatów drewna piłą ręczną, dzięki czemu miały one kształt małych deseczek. Dopiero wraz z rozwojem technologicznym w drugiej połowie XIX wieku, wprowadzano stopniowo w Polsce maszyny, ścinające płaty drewna poprzez specjalne noże. By wyprodukować okleinę używana jest samoprzylepna, nietransparentna folia PCV. Na powierzchni folii nanoszony jest nadruk w fotograficznej rozdzielczości, dzięki któremu możemy uzyskać niemal idealne wzory. Okleiny z wyższej półki są odporne na zmywanie, zarysowania oraz nie płowieją od promieni UV. Przeważnie posiadają wykończenie lateksowe z kauczuku syntetycznego, który jest nietoksyczny i bezwonny. W związku z czym, stosując takową oklein możemy bezpiecznie używać ich w pokojach dziecięcym, a nawet mieszkaniu alergika. Folia PCV użyteczna jest przede wszystkim w zastosowaniu do mebli laminowanych oraz do modernizowania elementów wnętrz, takich jak drzwi, framug, paneli ściennych itp. Drewniane wyposażenia można pomalować odpowiednim środkiem renowacyjnym, aczkolwiek producenci posiadają w swoim asortymencie okleiny, które sprawdzą się jako laminaty do surowego drewna. Najważniejsze, aby powierzchnia, do której przyklejamy materiał, była czysta, gładka i sucha. Gdy zastanawiamy się nad wyjątkowo trwałym materiale dekoracyjnym, do oklejania przykładowo blatu mebla, stołu czy szafki łazienkowej, idealnym rozwiązaniem jest zastosowanie grubej folii samoprzylepnej pokrytej laminatem. Nowoczesne okleiny można zakupić w nieograniczonych wzorach. Mogą to być okleiny klasyczne drewnopodobne, jak i bogato zdobione nowoczesnymi nadrukami. Materiały różnią się nie tylko wzorami i kolorami, ale także fakturami i wykończeniem. Na rynku dostępne są całkowicie gładkie folie meblowe oraz takie, które imitują strukturę naturalnych materiałów. Do dekoracyjnego oklejania mebli najlepiej zastosować folie matowe lub z połyskiem. Folia z połyskiem odbija światło słoneczne oraz idealne wkomponowuje się do nowoczesnego stylu aranżacji wnętrz. Natomiast folia matowa idealnie łączy się z klasyczną aranżacją. Owe folie idealnie posłużą do oklejania również inne gładkie powierzchnie, takie jak na ten przykład: szybę, okno, lustro czy stoliki szklane. Warstwę ochronną okleina posiada przeważnie od spodu kratki, które ułatwiają cięcie okleiny na równe kawałki. Dzięki takiemu rozwiązaniu jesteśmy w stanie ciąć równo i precyzyjnie okleinę, ponieważ tylko w taki sposób docięta okleina da nam wymarzony efekt. Zatem jak okleić meble okleiną? Oklejanie mebli za pomocą okleiny nie jest czynnością bardzo trudną, aczkolwiek wymaga wprawy. Najpierw trzeba zgromadzić przyrządy niezbędne do wykonania czynności. Należy zebrać wybraną folię, którą będziemy oklejać meble. Następnie nożyk tapicerski lub nożyczki oraz miarkę czy długą linijkę. Do tego potrzebny nam jeszcze ołówek, suszarka do włosów bądź opalarka oraz rakla filcowa. Fronty, korpusy szafek powinny być gładkie, czyste i starannie odtłuszczone. Folia, którą zamierzamy oklejać meble nie nadaje się do mebli drewnianych z nierówną powierzchnią i głębokimi żłobieniami. Należy Odmierzyć miarką odpowiednią ilość folii, następnie zaznaczając ołówkiem linię cięcia. Najlepiej dodać po kilka centymetrów na każdą stronę, uwzględniając zapas na zawinięcie krawędzi. Po przyklejeniu pozostały nadmiar folii należy odciąć ostrym nożykiem. Przyłóż folię do klejonej powierzchni. Odklej niedużą część folii od podkładu, zawijając papier do spodu. Przyklej ten fragment folii używając rakli zaczynając od środka ruchami na zewnątrz. Jeżeli folia została krzywo przyklejona delikatnie ją poderwij i zacznij od początku. Po przyklejeniu danego fragmentu folii należy odklejać podkład płynnie, jednocześnie wykonując ruchy raklą w taki sposób, by nie powstawały pęcherzyki powietrza. Pęcherzyki, które niefortunnie powstały, można przekłuć nożykiem lub szpilką oraz wycisnąć powietrze, stosując rakle. Krawędzie, jak i całą powierzchnię przyklejoną trzeba ogrzać opalarką bądź suszarką do włosów, ponieważ w taki sposób folia lepiej przylgnie do mebli. Trzeba zwrócić szczególną uwagę na to, aby temperatura nie była zbyt wysoka, ponieważ może ona doprowadzić do stopienia, czego wynikiem będzie poważne uszkodzenie foli. Przede wszystkim zaleca się amatorom zacząć od mniejszej powierzchni. Na początek warto sprawdzić swoje umiejętności na równej, gładkiej płaszczyźnie, na przykład na drzwiczkach od szafki czy tylnej części regału, ponieważ tak jest po prostu łatwiej. Okleinę meblową można czyścić ciepłą wodą z płynem do naczyń, a następnie wytrzeć do sucha. Aby usunąć w elegancki sposób folię, należy zacząć od odklejenia krawędzi. W tym momencie można się wspomóc opalarką lub suszarką do włosów, po to aby ułatwić daną czynność. Pozostałości kleju trzeba usunąć płynem albo rozpuszczalnikiem, który nie uszkadza nie urządzi żadnych szkód czyszczonej powierzchni.
